Nikt z nas nie integruje bodźców w sposób dokonały. Jedni integrują bodźce dobrze, inni w stopniu przeciętnym, jeszcze inni słabo. Osoby twórcze, zadowolone, dobrze skoordynowane są bliskie idealnej integracji. A ponieważ każdy z nas jest inny, nasze profile sensoryczne są różne. Możemy w odmienny sposób reagować na te same bodźce. Są w wśród nas dzieci, które uwielbiają szybki ruch, np. czerpią przyjemność z kręcenia się na karuzeli. Inne tolerują taki rodzaj aktywności, ale jej nie poszukują. U jeszcze innych ruch obrotowy powoduje tak duży dyskomfort, że nie mogą patrzeć na kręcącą się karuzelę. Dopóki odmienny sposób odbierania i integrowania różnych bodźców nie przeszkadza nam w życiu, a więc w czynnościach dnia codziennego, w nawiązywaniu i podtrzymywaniu relacji z innymi, w nauce, radzeniu sobie ze stresem, nie ma powodu do niepokoju. Jeżeli jednak mózg nie integruje bodźców w sposób efektywny, negatywnie wpływa to na funkcjonowanie dziecka, oznacza to dla dziecka więcej wysiłku i trudności, mniej sukcesów i zadowolenia. Wówczas należy poszukać pomocy u terapeuty integracji sensorycznej, aby dziecku pomóc w prawidłowym przetwarzaniu bodźców.